آیا سگ من مرا می‌ شناسد؟

آیا سگ من مرا می‌ شناسد؟ این سوالی است که صاحبان هر گس ممکن است در طول روز از خود بپرسند.

بسیاری از ما، اغلب حافظۀ حیوانات را شبیه انسان‌ها در نظر می‌گیریم. بسیاری از ما تجربه کرده‌ایم حیوانی که مدت طولانی کنار ما زندگی کرده است، بعد از مدتی جدایی هم به‌خوبی ما را به‌یاد می‌آورد.

گاهی هم به‌نظر می‌رسد حیوان ما را نمی‌شناسد؛ به‌‌خصوص گربه‌ها که وقتی صدایشان می‌کنیم، با چشم‌های درشت و متعجب ما را نگاه می‌کنند و راه خود را به‌سمت دیگری کج می‌کنند. آیا این لحظه گربه ما را شناخته است؟ حیوان چه تصویری از ما ساخته است؟ چگونه ما را به‌یاد می‌آورد؟

با ایران چاوچاو همراه باشید!

تصور حیوان از دنیا و انسان‌ها

این موضوع دامنۀ بسیار وسیعی دارد؛ زیرا هنوز علم، در‌حال درک چگونگی دریافت و توصیف حیوانات از دنیاست. در‌حال حاضر، علم متوجه شده است حواس حیوانات چگونه کار می‌کند؛ یعنی به درک حیوان از طریق بو، تصویر، صدا و احساسات پی برده است.

این در‌حالی است که حیوانات هم مانند انسان‌ها در زمان تولد قادر نیستند از تمام حواس خود استفاده کنند و باید آموزش ببینند. گشتن در محیط و کشف آن، اولین کاری است که نوزادان حیوانات انجام می‌دهند و به‌مرور، اشیا و ویژگی‌های آن‌ها از‌جمله رنگ، شکل، بو، وزن و… را می‌شناسند.

در میان این اشیا که در محیط وجود دارد، حیوان با چیزی به نام موجود زنده هم آشنا می‌شود: اولین موجودات زنده‌ای که او می‌بیند، مادر و خواهر و برادرهای او هستند و سپس با موجودات دیگر مثل انسان، هم‌نوع خود و سایر حیوانات آشنا می‌شود. در‌نتیجه، حیوان یاد می‌گیرد که کمابیش هریک را بشناسد. سپس به‌مرور یاد می‌گیرد هر فرد را جداگانه بشناسد.

آیا سگ من مرا می‌ شناسد؟ – شناخت موجودات و جانداران

می‌توان با قطعیت گفت بیشتر حیوانات، دیگر حیوانات را تشخیص می‌دهند. برای رسیدن به این شناخت، روندهای مختلفی وجود دارد. روند بصری، صوتی و بویایی از راه‌های شناخت است. هر گونه از حیوانات، بر‌اساس توانایی‌های خود، از قوه‌ای بیش از قوۀ دیگر برای شناخت موجودات استفاده می‌کند. سگ‌ها و گربه‌ها اغلب با قوۀ بویایی و شنوایی خود سایر موجودات را می‌شناسند و بر قوۀ بینایی خود تکیه نمی‌کنند.

کنراد لورنز (Konrad Lorenz) اولین رفتارشناس جانداران، این پدیده را در سال ۱۹۳۵ و با تحقیق بر روی غازها توصیف کرد. امروزه ثابت شده است بعضی مراحل بازشناسی حیوانات غریزی نیست و با یادگیری اتفاق می‌افتد. مراحل یادگیری حیوانات مختلف است.

بعد از آنکه مرحلۀ یادگیری تمام شد، حیوان می‌تواند در برابر گونه‌های مختلف جانداران رفتاری متمایز نشان دهد. برای مثال، فقط در برابر گونۀ خود رفتارهای جنسی بروز می‌دهد. گاهی این تمایز بسیار ظریف است. برای مثال، سگ‌ها در برابر انسان یا سگی که با آن مواجه می‌شوند، با‌توجه‌به هر فرد، دم خود را بیشتر به‌سمت راست یا چپ حرکت می‌دهند.

البته به‌خاطر داشته باشید حیوانات درکی از مفهوم فردیت ندارند و فقط می‌توانند میان اشیا و جانداران تفاوت قائل شوند.
بااین‌حال، گونۀ جانوری مثل سگ که نزدیک به ده‌هزار سال است اهلی شده است، به‌راحتی انسان را می‌شناسد.

​

فروش سگ چاوچاو

آیا سگ من مرا می‌ شناسد؟ –  چگونه شما را می‌شناسد؟

حیوان شما تشخیص می‌دهد شما انسان هستید؛ اما چطور شما را در میان دیگر انسان‌ها تشخیص می‌دهد؟ مغز انسان بخشی از فعالیت خود را به بازشناخت تصویر صورت انسان‌های دیگر اختصاص می‌دهد؛ اما هیچ تضمینی وجود ندارد که سگ یا گربه هم همین توانایی را داشته باشد. حیوانات معیارهای دیگری برای تشخیص هر فرد خاص دارند؛ مثلاً از روی بو یا لحن صدا، فرد را تشخیص می‌دهند.

بینایی یکی از حواس اصلی است؛ اما برای حیوانات اهلی، حس ویژه و مهمی نیست. شاید سگ‌ها بتوانند با قوۀ بینایی، آن هم در بعضی نژادها، از عهدۀ کار بربیایند؛ اما برای گربه بینایی اصلاً جواب نمی‌دهد. در‌واقع، گربه گیرنده‌های نور بسیار زیادی دارد و به‌همین دلیل، در روز مجبور است با کوچک‌کردن چشم خود اطراف را مشاهده کند تا نور باعث نابینایی او نشود.

اگر تصور می‌کنید بینایی گربه مثل انسان است، کاملاً اشتباه می‌کنید. البته بینایی گربه شب‌ها خوب است؛ زیرا نور کمتر است و راحت‌تر می‌تواند ببیند. اما روزها، گربه نمی‌تواند خوب ببیند و تصویر مبهمی از همه چیز دارد و فقط فاصله‌های نزدیک را می‌بیند. گربه حرکات را به‌خوبی درک می‌کند و به‌همین دلیل، شکارچی بسیار خوبی برای هر چیزی است که حرکت می‌کند.

درنتیجه، بینایی حسی کارآمد برای حیوانات نیست و این قوۀ بویایی و شنوایی آن‌هاست که به شناخت افراد کمک می‌کند. صداها حتی از فاصلۀ دور هم برای آن‌ها قابل شناسایی است؛ حیوانات اغلب صداهایی که برایشان آشناست، به‌خوبی می‌شناسند. به‌عبارتی، صدای انسان‌هایی که با آن‌ها تعامل دارند، صدای در، صدای ماشین اعضای خانواده و صدای گام‌ها در زمان ورود، همگی برای شناسایی مؤثر است.

خذمات ما:

فروش سگ پامرانین

فروش سگ چاوچاو

اگر حیوان خانگی‌ام من را می‌شناسد، چرا به من بی‌اعتناست؟

آیا سگ من مرا می‌ شناسد؟ – حیوان شما را با استفاده از بخشی از سیگنال‌هایی می‌شناسد که تولید می‌کند و به آن‌ها عادت کرده است. البته این موضوع دلیل بر آن نمی‌شود که چون شما را شناخت، باید دقیقاً همان عکس‌العملی را نشان دهد که انتظار دارید؛ یعنی به‌سمت شما بدود و به زبان خود به شما سلام بگوید.

درنتیجه، نباید شناخت حیوان را با عکس‌العمل او اشتباه بگیرید. گاهی ممکن است حیوان در شرایطی باشد که نتواند مثل همیشه واکنش نشان دهد؛ مثلاً در زمان ترس. حیوان زمانی که می‌ترسد، نمی‌تواند به دیگر مسائل واکنش نشان دهد و حضور شما هم به مطمئن‌شدن او و رهاشدن از ترس کمک نمی‌کند.

به‌همین دلیل، عکس‌العمل‌هایی نشان می‌دهد که انگار شما را نمی‌شناسد؛ مثلاً واکنش‌های خشونت‌آمیزی خواهد داشت و ممکن است برخلاف همیشه، شما را چنگ و گاز بگیرد.

مهربانی در این موقعیت‌ها به هیچ کار نمی‌آید. گربه شما را فقط انسانی می‌بیند که با آن مواجه شده، به او غذا می‌دهد و لحظات خوبی با او دارد و هیچ‌گاه شما را به‌عنوان محافظی امن و قابل اعتماد نمی‌داند.

در این شرایط، بهتر است با حرکات صورت و بدن او را آرام کنید؛ ابتدا به خود مسلط شوید و در برابر چیزی که او را ترسانده، رفتاری آرام پیدا کنید. به‌این‌ترتیب، حیوان یاد می‌گیرد از شما تقلید کند. او هم به حیوان یا انسان دیگری که با شما همراه است، احساس بهتری پیدا می‌کند و اطمینان خاطر پیدا می‌کند.

آیا سگ من مرا می‌ شناسد؟